Trening siłowy przy skoliozie

Skolioza - boczne skrzywienie kręgosłupa powyżej 10°, z reguły rozwijające się w okresie dojrzewania, wzrostu kośćca. Zaburzenie to przejawia się nie tylko bocznym wygięciem kręgosłupa ale także zaburzeniem fizjologicznych krzywizn w płaszczyźnie strzałkowej i rotacją kręgów w płaszczyźnie poprzecznej.

W zależności od wielkości skrzywienia może mieć ono wpływ na cały aparat ruchu a nawet na narządy wewnętrzne np. układ oddechowy. Wielkość skrzywienia określamy przy pomocy skali Cobba przyjmując że:

- I stopień skrzywienia to skrzywienie do 20°

- II stopień od 20- 60°

- III stopień od 60 do 90°

- IV stopień powyżej 90°

Inny podział uwzględnia przyczyny wystąpienia skolioz:

a) skoliozy czynnościowe - wady postawy, które ustępują gdy pacjent leży

b) skoliozy strukturalne - gdy występuje zmiana w budowie anatomicznej organizmu

• kostnopochodne
• wrodzone
•  torakopochodne (deformacje w obrębie klatki piersiowej)
•  układowe
• nerwopochodne
• wrodzone
• porażenie wiotkie (mięśnie mają zbyt słabe napięcie)
• porażenie spastyczne (mięśnie mają nadmierne napięcie)
• inne
• mięśniowopochodne
• wrodzone
• dystrofie mięśniowe
•  inne

c) skoliozy idiopatyczne o nie ustalonej etiologii - jest schorzeniem, które boli dopiero w stadium bardzo zaawansowanym i przez długi czas może postępować niezauważona, dlatego konieczne są systematyczne badania przesiewowe przeprowadzane w szkołach.

Trening siłowy dla osób ze skoliozą stopnia I nie powinien stanowić zagrożenia o ile oczywiście jest wykonywany z głową. Mówiąc o wykonywaniu treningu z głową mam na uwadze pamiętanie o podstawowych elementach treningu:
- rozgrzewka ogólna (podniesienie ciepłoty organizmu)
- rozciąganie dynamiczne
- początkowe serie rozgrzewkowe ze zmniejszonym obciążeniem  stosunku do serii roboczych
- unikanie ćwiczeń obciążających osiosowo - przysiady, martwe ciągi, wyciskanie nad głowę, wiosłowanie stojąc
- symetryczny rozwój całej sylwetki
- właściwe oddychanie (wydech w fazie koncentrycznej, wdech w ekscentrycznej)

Jako uzupełnienie można korzystać oczywiście z pomocy fizjoterapeuty, masaży, chodzić na basen, rozciągać kręgosłup systematycznie wisząc na drążku.
Na pewno przed przystąpieniem do treningów siłowych warto skonsultować ten pomysł z dobrym lekarzem czy fizjoterapeutą. Mówiąc dobrym mam na myśli takiego, który ma doświadczenie w pracy ze sportowcami ponieważ inny w 90% przypadków od razu powie, że lepiej nie ćwiczyć bo tak jest najprościej.


Osoby ze skrzywieniem stopnia II, III czy IV nie powinny natomiast wykonywać ćwiczeń siłowych, w ich przypadku warto skupić się na ćwiczeniach zwiększających ruchomość między poszczególnymi kręgami kręgosłupa (jednak tutaj konieczne jest stosowanie gorsetu ortopedycznego celem utrzymania osiągniętej korekty, w przeciwnym razie możemy zdestabilizować kręgosłup i pogłębić skrzywienie). Trening korekcyjny dla skrzywienia stopnia wyższego niż I polega z reguły na wzmacnianiu mięśni niesymetrycznie, czyli po przeciwnej stronie kręgosłupa w stosunku do skrzywienia.
Skrzywienie większe niż I stopnia jest absolutnym przeciwwskazaniem do treningów siłowych i trzeba o tym pamiętać jeżeli własnie nas dotyczy ten problem!

Autor: Wiktor Winiarczyk